Nesilden nesile akıl taşınır
Kullana kullana sanma aşınır
Zorlama kendini insan düşünür
Doğası gereği otlar koyunlar

Köpekler ürdükce aç kurtlar kaçar
Boşuna sevinir akıbet naçar
Çoban etini yer sütünü içer
Birlikte çalışır itler koyunlar

Otlu sulu yayla akıl ne gerek
Koyunluk dünyada en ballı börek
Elin öpsek yeri onlar mübarek
Dünyada muhterem zatlar koyunlar

Sürüler rahattır memnun durumdan
Ürkmez gelecekten korkmaz kırımdan
Öndeki atlarsa dik uçurumdan
Gözünü kırpmadan atlar koyunlar

Bireysel düşünmez tam bir sürüdür
Kuyruğu başından daha iridir
Kurbanlık olduğu günden beridir
Çobanlar gününü kutlar koyunlar

İşkembe çalışır sağırlar körler
Sonunu görmezler mutluyuz derler
Arpalar beleşse ha babam yerler
Doyduğunu bilmez çatlar koyunlar

Üremek tek gaye gerisi olur
Ne köpeksiz nede sahipsiz kalır
Bol tezek üretir birde çoğalır
Her sene sürüyü katlar koyunlar

Bir çocuk koyunu alır götürür
Gündüzleri bir yaylaya yatırır
Çekilir gölgeye geviş getirir
Aynı düşünemez kurtlar koyunlar

Akıllı ol ozan sürüden azma
Kendi ellerinle kuyunu kazma
On binlerce yıllık düzeni bozma
Sürüsüz sıkılır patlar koyunlar
Z İ Y A A C A R
14.07.2017/KONYA