yalnızlığıma çelme takan sevgili
benim sessizce uyuyan dünyamı neden uyandırdın
şimdi ne geceler vaktinde
nede gündüzlerin vaktin de
gözlerini kapata biliyor uykusuz düşlerine
merhametin yok mu idi
hala esrarengiz bir düş hayalini kurarken
sen olan sıradan sen neden
gelip sol yanımdan dürtün
daha nice sessiz güzel günlerim olacaktı
sen gelip sessizce uykuya dalmış gözlerimden uyandırdın
hemde hiç utanmadan en can alıcı yerim olan
sol yanımdan
ey sevgili bu gün sen varsın yarın başkası
ama keşke senle ilklerim olmasaydı da
ölümün kucağında ilk ilklerimi yaşasaydım
ya diri iken ya ölüyken fark-etmez ne olduğu
ben sadece sen gelmeden ölmek istedim
çünkü sen geldin yaşamak diye bir şey unutturdun
bu korkusuz sol yanıma
ey vicdanı bozuk sevgili
artık merhamet et
bırak dizginlerimi
bağrımdaki acılarda senle sol bulsun
var git yoluna
ben sen gibi değilim
sol yanımda zaten epey bir darmadağın
beni uykularımda
beni sessizlikler-imde
beni dört duvar köşelerim de
beni bekleyen ölümüme bırak, artık beni