Sonunu düşünmeden, onca kalpleri kırdık
Hangi birine sorduk, elimizden kayarken
Esrarı çözülmeyen, beyinlerdeki sırdık
Ağırlaştıkça horduk, sırta yükü dayarken


Harlattık alevleri, nefretin yeli ile
Tutuşturup her yeri, köz ettik bile bile
Hakkından gelemedik, yaptırıyorken hile
Yüreklerdeki korduk, etrafına yayarken


Taş olan kalplerdeki, sevgi ise uzaktı
Bağlanmaktan korkutan, kıskacıyla tuzaktı
Beyinlere gaddarca, düşünmesi yasaktı
Ulaşılmayan zorduk, yerimizde sayarken


Karşılık veremedik, aşkla bakan gözlere
Hep kulpunu arayıp, inanmadık sözlere
Öyle çok yanıldık ki, bakmıyorken özlere
Nice seveni yorduk, gönülleri bayarken


Yarınları süsleyen, ne çok hayaller yıktık
Umutları yok edip, zorla zindana tıktık
Kendimize hak verip, su üzerine çıktık
Geceler gibi morduk, hep gözleri boyarken



Nesrin Önem
29 06 2017
Tekirdağ