Yememiş yedirmiş aç kalmış bakmış
Yüreği de namusu da ibretlik akmış
Dört evlat iki gelin ciğerleri yakmış
Sırtında taşırken on bir torun bakmış

Ölüm var rükudan gider gibi secdeye
Ölüm var Tavuk gibi varırsın rendeye
Ulan bu şerefsizlik yapılır mı anneye
Etse şimdi Beddua ateşi her haneye

Sen yapma yapacak bulacak eden
İnsan insanın kurdudur diyor deden
Para pul arsa imanı öldüren neden
Akıl unutsa unutmaz yapılanı beden

Ateş düşerse yakacak ciğerleri
Dört evlat doğurmuş hani diğerleri
Aşamazsak insan olarak meğerleri
Ne işe yarar toplumun değerleri

Herkes iyi günde dost kötü günde firar
Anne evlatları bulamaz lambayla arar
Bir irade var Olduran sondaki karar
Nineye bulaşan illet bir gün seni sarar

Nefs kabarmış bakmam insan eti ağır
Anan bağırıyor gözün kör kulağın sağır
Şimdi duyan yok Ninem mahşerde bağır
Affetmek için evlatlarını yanına çağır

Attılar anamın üstüne felçli kadın
Tanıdık gibisin insan mıydı adın
Vicdanın körelmiş Şeytan mı dadın
Nefret yiyecek olmuş bozulmuş tadın

Etmiyorum beddua Allahtan bulun
Annelikten başka Ne günahı var kulun
Ol demiş hamlık ormanında artık olun
Anneye bakarsan açılır sıratta yolun

Ne kağıt söndürür bu ateşi ne kalem
Selalarla Açılır Gökyüzü başka alem
Bir şirk sarmış kıvranıyor sülalem
Gülse ne aynı şirke bulanmış elalem
*
Yarını düşün sağlık geçer verme malı
Yemek için gözler açılmış, olsa ne yalı
Namazını kıl anana bak tut uzattığı dalı
Can çıkar huy çıkmaz bu gün SALLANAN SALI