Söz bitti.
Tek kelime edecek halim yok,
Her kes haklı kendince
Zaman haklı, yol haklı, iz haklı...


Bahar kendince haklı ,yazlar haklı,
Güz haklı ,yapraklarını dökmekte
Kış zaten haklı
Haksızı yok bu işin.

Söz bitti


Olaylar karşısında elden gelmeyecekler
Var ya!
Şimdi oturuyor yerli yerine hayat.
Şimdi kurulu düzenler bozuluyor.


Sabah oluyor,
Akşam oluyor,
Hayat seyrine bakıyor anlaşılan.
Ta oradan izliyor bizi.


Bam telinden vuruyor sazlar,
Sözler karışıyor gökyüzüne,
Bir şairin kalemi kırılıyor,
Bir yazar susuyor...


Sonsuza dek yer değişiyor
Tümceler.
Özneler yerini yüklemlere bırakıyor.
Noktalar virgüllere...


Soru işaretleri kaplıyor
Etrafımızı,
Ünlemler boy gösteriyor, sahada
Ben ona bakıyorum, o bana bakıyor hayat.


Söz bitti.


Hayatın sözü de kalmadı yaşananlara...
Söylese ne konuşamadıktan sonra!
O susuyor ben susuyorum hayata...
Susuyor gökyüzü susuyor evren.


Sözler sustu, gözler sustu,
Müjgan ağlamaktan yoruldu,
Her şey olacagına bakıyor,
Hayat yazıyor, fügranlar oynuyor.


Hayat halim yok senle uğraşmaya,
Senin kavgalarından yoruldum.
Bitmez tükenmez isteklerinden,
Kendimden yoruldum ...


Be hayat biliyorum !
Bu dünyada kaldığım sürece,
Yorgunluklarım geçmeyecek.
Kabuk bağlayan yaralarım da...
Kanayacak her gözümü açtığım da...

Demet Akyürek.