hasadı yapılmış bir tarla
güneşin üstünde gözü
geçmişe karışmış gelincik bahar
güllerini saçıp gitmiş gül, mayıs
önündeki yaza bakıyor
aşk atlı ben yaya


geçip gidiyorum
herkesin yalnız kalabalığı var
öyle bir söz olsun ki kalsın usumda
bir işlevi olsun önümden geçişinin
ara sıra hatırlayıp güleyim
gözlerimde izi kalsın gözlerinin


yabancı gibi durup dinliyorsun
sanki bir oyunda işlevsiz taş
atılıyorsun bir kenara
seni neden düşündüğümü bilmiyorum
yeter mi gülüşünün büyüsü
elimin üstüne koyman elini


sen sultan ben halayık
önümden geçiyorsun
dizginleri elinde aşkın, sevdanın
kuru bir gül yaprağı kalıyor elimde
ve sensiz geçecek günlerim
kapıyı kilitleme giderken
gözlerini gözümde bırak
ezilsin ayağının altında
çakıl taşlı yol
ne olur dönüp bakma arkana
bakma
bak
..
.

15. 06. 2017 / Nazik Gülünay