Sensizliğe aşina değilim
Duy sesimi sevgilim
Çok özledim!...
Çağlayan oldu içimde sensizlik
Feryat figan
Bendleri yıkan
Vuslata koşan yeni umudlar doğuran
Hergün sevdaya yeniden doğan
Aşk ateşinde kavuran
Rüzgar olup savuran
Özlem feryadımı sen duy diye arşa çıkaran
Sensizliğim...
Sen sevgili canıma can bildiğim
Hasret yıkıp geçiyor beni
Gelsen elimden tutsan
Özlem ateşinden beni tutup çıkarsan
Huzura erse sana sevdalı yürek
Bu kadar özletme sana yandığımı bilerek
Yanıyor içim kor kor oldu hasret ateşim
Hisset beni ruh eşim...
Gecesi gündüzüne karışmış bir aşığım
Gel bitsin sensizlik
Parlasın gözlerimde âşk ışığım
Her’an her saniye
Kulağına söyleyemesemde
Birgün söyleyebilmek ümidiyle
Seni ne çok sevdiğim gelir dilime
Birgün vuslata erdiğimizde
O gün
Söndüremiyecek içimdeki âşk yangısını okyanus gözlerin bile...


dost şairi kutluyorum ..bu duygu kervanına katılmak ne güzel .kalemin daim olsun..saygılar ve tebrikler.....

anlamlı ve güzeldi kutlarım- melek-