Canım dersin can gider beden çaresiz kalır
Cahillik başa bela gurur yerini alır
Cemali unutulur bir kenara atılır
Ciğer parem dediğin üç kuruşa satılır
Ceviz kabuğu dolmaz aslında olanlardan
Bir ’ah’ nidası çıkar geride kalanlardan.



Diyorum ki kendimce kalp denen sinsi yılan
Sokuyor gizli gizli her sözü bin bir yalan
Ona göre bir şey yok benim yüzümdür solan
Yine benim çaresiz hep saçı başı yolan
Bir kez de ben olayım neşeyi çalanlardan
Kadere çelme takıp mutluluk alanlardan.



Turuncu bir yalnızlık benimkisi aslında
Hani güneş batarken boş boş bakarsın yanda
Sevgililer kol kola dolaşır aşk faslında
Gençlik denen delilik coşar o anda kanda
Nasibini alırsın söylenen yalanlardan
O an nefret edersin sevdayı bulanlardan.



Hep başkası mutludur seyredersin uzaktan
Sen zor kurtulmuşsundur hazırlanan tuzaktan
Kalbin yara almıştır fırlatılan o oktan
Mutluluk atı alıp uzaklaşmıştır çoktan
Olmayacağım artık gözleri dolanlardan
Olmayacağım artık yüzleri solanlardan.



Ayvazım DENİZ

Cellâd olmuş cümleler yazdıkça kağıt kanar
Camda bir yağmur sesi vurdukça kalbim yanar
Cevabı yok hayatın sordukça ölü sanar
Cirmim kadar yer yakar ateş külünü anar
Canımız doydu artık v’akitsiz gelenlerden
Cevapsız sorularla kalpleri delenlerden. Aşkar Hocamdan güzel bir dörtlük.Teşk.