Şiir dostu;
Tebrik ederim…
Çok iyi bir konu ve harika bir anlatım…
Canı gönülden kutlarım...

....................................Saygı ve selamlar.

ORMAN DOLUSU

Yagmurun sesinde izliyorum
Karanligi yok edercesine icine almiş
Grinin her tonunda
Siyah beyaza bürünmüş huzur
Hüzünleri sol cebine doldurmuş
Orman dolusu ahlara sarildı gönlü.
Adımlarına dolanan her sarı yapragın
Her adımdakı kuru gürültüsünde duydu
Orman yangını solgun geçmişinin çığlığını
Sessiz ve gururla ilerledi
Yaprakların her hışırtısında
Güneşe yol alan özlemlerine
Ki onlar dalları olmuştu
Ulu çınar hayatının dört bir yana savrulan
Yüreği kanlı yigit kadın
Elleri bembeyaz
tertemiz şiirler akar parmaklarından
Zamanları biriktirip beklerken
Beklemeden akıp gecen zamana inat
Sanki el ele tutuşma cabasındaki insanlar misali
Ulu ormanda gördü yitik gençliğini
Elleri kınalı at üstünde allı yazması vardı yüzünde
Bilmem kaç asır geride kalmıştı
Ellerinden kayıp giden o yoksul çocukluģ u
Bir bir öldürmüştü o en sevdiğim dediklerini
Hemde hiç görmeden gömmüstü
Şimdi sonbahar yaprakları dökülürken
Zemheri soğuğunda orman yangını gözlerinden
Buz tutmuş çiğ taneleri dökülüyor
Diline dolanmış makamsız nağmeler le
Zindan yeşili orman sokağında
Nereye sığınacağını bilmeden
yorgun adımlarını sürüklüyor.
Bir gurbet elde
Tertemiz yüregiyle
Parmak uçlarından şiirler akan
Bir kadın yokoluyor.

NOGAYTÜRK

tebrikler

Elleri kınalı ve at üstünde...
Bir gelin olmalı ki, en olmaz yerinden yarım kalmış hayatı...
Geride kalan eri, kederinden atının boynuna sarılmış, gözlerine ırmaklar doluşmuştu...
Tarih aktı, biz onları hep başı dik bulduk...

Biz istemesek de Allah yazdı.
Deli Dumrul, bildin mi nasıl bir aşkın eri?
Sınandı ve erdi.

Çok saygımla Nogay.