Dinle


Sen çok yanılgılar yaşadın,
Bu güne dek;
Gördüğünü görmedin,
Duyulanı duymadın.


Hep vedalar yaşadın yüreğinde,
Ayrılıklar yaşadın.
Gözlerinde bulunan iki damla yaşı
Akıtamadın...


Söyle!


Yakışır mı vedalar,
Yakışır mı ayrılıklar,
İnsana...
Her şeyin yarımdı hayatında;


Her şeyde yalnızlıklar yaşadın.
Gözyaşların içine aktı da
Ağlayamadın.



Söyle!


Kaç yoldan döndün sen?
Kimseyi kırmamak için,
Ne kırgınlıklar yaşadın.
Kimi geldi geçti hayatından,
Kimini kırdın gitmesi için.
Kimi can evinden yaraladı seni;
Bir sen kaldın bir de ben yüreğim...


Artık


Yol beklediklerinle kaldın,
Sen ne yol ayrılıkları yaşadın,
Kalmadı elinde bir şeyler, daha anlayamadın.


Her şey biter,
Geçmez dediğin hayat bile.
Ölmeyecek sandıkların da ölür.
Sen ölürsün ben ölürüm...


Söyle!


Suçu neydi bu yüreğin?
Suçu neydi ?
Yalnızlıkla sınanacak kadar.
Yetmedi mi be hayat!!!


Her şey unutuldu.
Mazide kaldı.
Saçlar bile ağardı.
Geriye ne sen kaldı ne de yüreğim...


Dinle


Yazlar baharlar hep geçse de,
Bu yürek hep kış ta kaldı.
Soğuktan üşüse de,
Bir canı kaldı nefes aldığı,
Çökme artık boğazına!


Ziyan olan yıllarıyla birlikte,
Koynunda biriktirdiği
Bir canı kaldı elinde sahip olamadığı;
O can ha çıktı ha çıkacak...

Demet Akyürek.