Ben bu gece uc kez öldüm Anne...

Sevdigim adamın teni başka bir tene yoldaşlık ettiginde cesedim kumamın koynundaki adamın sol yanına düştü..

Ben bu gece üç kez öldüm Anne...

Sen doğum sancılarımı çek diye ölüp rahmine düştüm bu gece..cenetteki kardeşimin gamzesindeki çukura gömüleyim diye intaharı boynuma geçirdim..

Ben bu gece üc kez öldüm Anne..

Babamın evlat acısı kokan güneş yanığı teninde başka bir acıya tanık olmasın diye az gören gözleri,düşlerimden vurdum kendimi.cesedim babamın sakalları arasında orada bulacaksın beni...

Ben bu gece üç kez öldüm Anne...

Yarım bıraktığım resimlere renk olmaya karar verdim;biraz deniz mavisi,bir tutam gök kızılı,birazda başağın sarından attım kendimi.beni gökkuşagında ara Anne..

Ben bu gece üç kez öldüm anne ..

İnsan yediğini içtigini paylaşabiliyor,sigarasını..böbregini..alın teriyle kazandigi ekmegini...bir sevdiğini paylaşamıyor, bu gece onu,ellerimle başka bir kucağa yolladığımda kalbimin acısıyla anladım..ihanetin derin kuyusana attım kendimi.beni karanlıkta ara Anne...
Söyle o Annelere Babalara vermesinler kızlarıni başka adamların kurulu evlerine...söyle öldürmesinler o masum gülüşleri.soyle anne o kızlara; kimseye ikinci üçüncü.......olmasınlar..

Ben bu gece üç kez oldum Anne .

Kumalık diri diri kefen giymekmiş.Başka tenlerde terleri karışınca birbirine en mahrem yerlerde kendi cesedini kefenlemekmiş.Söyle Anne ben bu gece neden bunca ölümü sığdırdım bu küçük bedenime?..
Yureğimde tuhaf bir sancı var.parmaklarım birazdan şu ipe düğüm atacak.Ve ben anne bu acımasız insanlara bu bıyıklı kötü adamlara veda edecegim...
Yok anne sen üzülme hiç üzülme... Hani ’kader" denilen şey varya.işte benide ona say. Ben bu gece hiç yaşamadım Anne
Bu kürd-i coğrafyanın karası çalındı yüzüme, yüregimdeki kara parçaları istila edildi..Savaşan kadın özgürleşiyordu sonra güzelleşip seviliyordu degil mi?
Hiç sevilmedim.. belkide savasmayı bilmedim..Yada güzel değildim...
Hep merhametimden vurdular beni Anne
"Sen iyisin"yaparsın..katlanırsın "dediler,köle pazarında satmadan önce...
Anne bazı geceler korkuyorum.yalnız uyumaktan.sonra bölük pörçük uykular sarıyor bedenimi..yarım kalan uykular..yarım kalan bir hayat bırakıyorum geride..beni uykunda ara Anne...

Ben bu gece üç kez öldüm Anne..

insanın kendi celladıyla yaşaması ne zormuş...teneşire yatırılıp selasız ölmek ne zormuş.kimsesiz ölümler yaşıyorum..sabun düştü yere...ben düştüm rahminden...al beni koynunda sakla Anne..hiç büyütme beni.çocuk kalayım çocuk bakayım..saçlarımı iki bölük ör,evde entarilerinden yaptığın o tokalarla süsle yine...hep küçük bir kız kalayım ne olur beni büyütme..
kundagımı cok sıkı baglamışsın..çöz biraz nefes alamiyorum...al kundagımı kefenime sar..Anne ben ölüyorum..sütün kurur belki birdaha emziremezsin..bu gece son kez al kucağına göğsüne bastır beni..

Ben bu gece üç kez öldüm Anne...

Kadınsın dediler ağzımı kapatip..bağırmak ayıp dediler.kadın kısmı erk-eğine ses çıkaramaz deyip yumrukladılar...namussun dediler kulağıma cinayet kurguları fısıldadılar.Korktum Anne.öldürülmekten değilde sadece hakkım olan yaşamın bile onların iradesinde olmasından..
Sahi anne kadın olmak susmak mıydı? Kadın olmak;kocanın bile, her gece tecavüzüne uğrayıp içine ata ata intahar mıydı? Susarak ölmek miydi?...
Anne/m/ olamadan gidiyorum.Bu dünyaya saçlarını ellerimle örecegim bir kiz çocugu emanet( ziyan) etmeden...
Kendi içimde kaç kez doğmadan öldürdüm kendimi bilemezsin...Canımın taaa içi acıyor Anne,en içi...
Şimdi çeyizime koyduğun danteller kan kokacak..Zorla kapattırılan saçlarımın üzerindeki yazmaların rengi solacak.Ben gelinlikte giymemiştim daha önce kefende.sayki bu kefen gelinliğim olacak...
Kara carşaflara bürüdükleri bedenim kapkara günlere gömüldü...kara toprağa...
Beni gecelerde ara annne..

Ben bu gece ne çok öldüm Anne..
Ben bu gece üç kez öldüm.
Senin karnındayken, sana atılan ilk tekmeyle düşürdün beni önce.toplayıp cebine koydun sonra,yırtık cebinden düştüm.Başkaları buldu beni..Senin kadar merhametleri yoktu..yalan birakiyorlardi avuclarima..senin şefkatli sesinle cagiriyorlardi beni.korkuyor/d/um.

Gökten üç ölüm düştü,üç ceset...Hepsi ben oluyordum.sonra toprak kokuyordum..

Bu gece üç kez öldüm Anne..senin karninda..senin koynunda..senin kucaginda...

Ben en çok beştaş oynarken öldürüldüm
Toprağa gömdüler, oynadığım taşlarla vuruldum..kanaya kanaya Sustumm...
Ben bu gece ne çok öldüm anne ,kaç yıldız kaydı hatrıma bilmiyorum..kaldır başını yerden.. göğe bak...Beni orada ara...

Çok yoruldum Anne beni kucağına al ölüp biraz dinleneceğim...