Akşamüstüydü
Bir gürültü koptu önce
Sonra ışıl ışıl oldu gökyüzü
Sekiz kollu ahtapot
Ateş saçtı yeryüzüne
Alev alev yandı Gazze
Dumanlar sardı göğü
Sımsıkı elimi tutan dayım
Yanımda yatıyordu
Kan damlıyordu ağzından
Dudağında tebessüm, gözleri hafif aralık
“Allaha emanet ol!” dedi
Ve başını toprağa çevirdi

Geriye kalan moloz yığınları
Ve gökyüzüne yayılan kara bir duman
Yıkık tavandan yıldızlara baktım tüm gece
Yatağımın bir ucunda dayım
Saçlarını ellerimle taradım, gözlerine baktım
Dayı uyan! Dayı uyan! diye bağırdım

Üç dört gün sonra
Kırmızı tulumu, ak sakalıyla
Bir Noel baba
Bir elinde çan diğer elinde kırmızı bir torba
Yanıma oturdu başımı okşadı
Torbadan bir paket çıkardı
Bana uzattı
İçinde bir çift spor ayakkabı

Giyindim ayakkabılarımı
Koştum şehitliğe
Tuttum dayımın sıcacık toprağını
Sürdüm yanaklarıma
Ellerimi açtım gökyüzüne
Yaradana yalvardım
“Beni öksüz koyanlardan
Beni yetim koyanlardan
Beni dayısız bırakanlardan
Öcümü al Allah’ım
Öcümü al Allah’ım”