Yara almış ceylan fazla yaşamaz
Tükenir mecali yolu aşamaz
Sevdayı yüklesem dağlar taşımaz
Dağlara sığmayan dağlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Kimse söndüremez yaktığın harı
Geçtiğin yermidir her yangın yeri
Aşığa dünyası dört mevsim sarı
Hazanın döktüğü bağlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Bulanır dolanır içimden çıkmaz
Sanma yüreğimde setleri yıkmaz
Sadece gözümden dışarı akmaz
Gizli dereler var çağlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Gülmüsün dikenin tenime batar
Gönlümün kuşu var dört mevsim öter
Şarkılar türküler hep canlı tutar
Bir ömür kalmanı sağlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Zaferler destanlar içi boşalmış
Sülükler yapışmış ne varsa almış
O şanlı tarihten geriye kalmış
Bazen şahlanıyor tuğlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Bozuldu mizanı terazi tartı
Aynı kutup oldu eksiyle artı
Soru sormamaktır sağlığın şartı
Beynimi oyuyor tığlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Ne senle oluyor ne senden ayrık
Kurt olan it olmaz sallamaz kuyruk
Bende bir gönül var başına buyruk
Baş olmak istiyor buğlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Mevsimler değişir bulutlar ağar
Boranı tipiyi başıma yığar
Kar dediğin kışın dağlara yağar
Yüreğime düşer çığlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Her ömür tükenir nihayet bulur
Ne itler ağlaşır ne kurtlar ulur
Aşıklar sonuna huşuyla gelir
Sessizce gömülür yuğlar içimde
Bir yetim çocuk var ağlar içimde

Z İ Y A A C A R
19.05.2017/KONYA