Deli gömleğini giydin eğnine,
Bu zaman da sevda senin neyine,
Gidip çattın, paşasına, beyine;

Sarp olur da yollar hiç ulaşılmaz,
Demedim mi , sevda bir dağ, aşılmaz...



Ne bilirsin, Mecnun nedir, Leyla kim ?
Çare olmaz sana, bil, Lokman Hekim,
Sevda dediğimiz uzaktan çekim;

El sallamak öldü, gül boynu bükük,
Seni kim kazar ki, asırlık höyük !



Kerem bir deli tay, Aslı bir Kaçak,
Ha deyince sandı kucak açacak,
Dayarlar ansızın böğrüne bıçak;

Anlamadın gitti beni, a densiz !
Öldür dersin öldürmezler, çaresiz.


Dağ delmek ne, tünel açsan fark etmez,
Kalırsın yollarda nefesin yetmez,
Virandır sineler, ocaklar tütmez;

İbibikler öldü, kar etmez efkar,
Her gece başına yağar ince kar.


Astılar saçından öldü Züleyha,
Yalan söylediler girip günaha!
Haber ulaşmadan Yusuf’a daha;

Çek dediler, ipler kaldı elimde,
Yanık bir türküdür artık dilimde.



Ne Köroğlu kaldı, ne bekler Ayvaz,
Bağır dört bir yana, sen avaz avaz,
Deme kara kışmış, yahut deli yaz;

Döndün kırk asırlık koca çınara,
Her gece çekerler yeni bir dara...



Hayrettin YAZICI