4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1149
Okunma
Yokluktan sevginle var ettin bizi
Derdini kimseler bilmiyor annem
Kahırla dert ile büyüttün bizi
Uzaktan bir selam yetmiyor annem
Gurbette kırılıdı kanadım kolum
Bağlandı kaderim kapandı yolum
Dizinin dibinde tükense sonum
Kimseler sen gibi bakmıyor annem
Ah ettim yıllara sensiz yaşarken
Yokluğun içimde hergün kanarken
Adını dilimde hasretle anarken
Yollarım bir türlü bitmiyor annem
Aşsam şu dağları kapına varsam
Öpsem ellerini kokunu duysam
Uzansam dizine öylece kalsam
Yaramı hiç kimse sarmıyor annem
Özledim kokunu hemde aşını
Omzuma yaslasam yorgun başını
Bir daha vur elindeki maşanı
Hiç kimse sen gibi sevmiyor annem
Celal Keklikci
5.0
100% (3)
Cevap Yaz