Uzun yağmurlardan sonra gelirdin
Ruh ikizim derdin bana
Kulağıma sevda türküleri söylerdin
Benden başka kimseler girmezdi düşlerine
Her öğün şiir yer şiir içerdin
Güneşin dağlarla buluştuğu gün
Beni bu şehirde bırakıp gitme...

Uzun yağmurlardan sonra gelirdin
Arınırdı kirlerinden insan ve dünya
Saçlarında yıkanırdı salkımsöğütler
Gözlerinden kırlangıçlar uçardı
Su içerdi ellerinden yavru serçeler
Umudumun yeşiliydin sen o günlerde
Denizin bulutla öpüştüğü gün
Beni bu şehirde bırakıp gitme...

Uzun yağmurlardan sonra gelirdin
Rüzgarda savrulurdu siyah saçların
Yıldızlı geceydin ışıklı kenttin
Baharı sürerdin koku yerine
Yasak bir bildiriydin sen hep koynumda
Koyağımda açan son menekşeydin
Yıldızların ayla seviştiği gün
Beni bu şehirde bırakıp gitme…

Uzun yağmurlardan sonra gelirdin
Hüzün makamında bir şarkıydın sen
Yaralı ceylandın dağ başlarında
Ellerin yasemen kokardı kekik kokardı
Gözyaşıyla sulanırdı hep çiçeklerin
Kerem’in Aslı’ya kavuştuğu gün
Beni bu şehirde bırakıp gitme…