1.(Manşet)

Biz, gazetelerde manşet,
ateşkes çökertisi sulh,
ve silahların konçertosu,
yer tuttuk ölümün, sırasında.

Bizim katilimiz / Nefret,
bizim kutsal kurtarıcımız / Aşk,
taze rüzgarlar meşalemiz,
kan kokusu kızıl çiçeklerimiz.

Kah, sakin ıssız denizlerde,
batan gemiler gibiyiz,
kah, fırtınalarda coşan,
dalgalar gibiyiz,
ve bizim için tanrılar karar verdi.


2.(Yaşam)

Biz hala yaşıyorduk,
umutlarımız;
faili meçhul cinayetlere,
kurban giden ölülerin,
patolojiden gelen,
raporları gibiyken,

Biz şafak doğarken,
karanlıkta mahkum,
kuyulara düşen,
yusuf gibiydik,
belki de,
ihanetin bedelini,
ödeyen züleyha gibiydik.

Ameliyat masasında,
hayat belirtisi yokken,
sanki bizim için çalıyordu,
cebeleşen senfoniler,
siren sesleri yankılanırken.


3.(Ölüm)

Belki öldürülmedik,
akasya çalıları yaprak açarken,
biz yaşama sımsıkı sarılırken,
yavaş yavaş sinsice toksinler,
tarafından yok edildik,

Bizi hatırlamak zor,
belki biz hala hayattayız,
silahların tarih yazdığı coğrafyalarda,
belki o zaman doğmamıştık küllerinden.

Belki hiç doğmamıştık,
veya adlarımızı değiştirdik sessizce,
belki, harabe evlerde hiç yaşamamıştık,
belki de nefessiz kalmıştık her solukta.


4.(Uyku)

Ben hiç yanılmamış olabilirim,
en karmaşık duygularda boğulurken,
eğer, seni sevdiysem, sevdikçe,
ölüm riskim artıyorken,
hakim karşısına çıkartıldı düşünce,
günlüğüm.

Belki seninle hiç tanışmadım,
belki, hiç şiir yazmadım,
yada efkarlı şarkılar dinlemedim,
haykırışlarım, direnişlerim,
yargıçların kaleminde engellendi,
belki kalemim kırıldı,
birazdan gölge kararı açıklayacak.

Belki, mahkum olduk prangalara,
veya biz yaşamak için öldük,
hayat bizden uzak dururken.


5.(Uyanış)

Belki de uzun deniz,
seferlerine çıktık,
yüzerek okyanusları geçtik,
ya da, bir bankta oturmuş,
karşımızda mavi denizi izleyerek,
sessizce yaşlandık…





Suskun //