kelimeler, yüreğimin kadim elçileri
acılarıma şifa aradığım hayatta
gözyaşımın vücut bulmuş hali
geçmişimin ebedi sahipleri

kelimeler ki yüreğimin nefes sesi
arayışımdaki tüm ayak sesleri
en dar zamanlarımın habercisi
düş bahçesinin nadide çicekleri

çoğunlukla derdin ve tasanın olduğu
kimi zamanlarınsa hastane koridorlarında dolduğu
garip olayların eksiksiz yaşandığı anların üstüne
sevdanın gönlüme düşmesi ile bulmuştum kelimeleri

yalnızlaşan dünyama güneş gelmişti
kelimeler ise baharı müjdelerdi
lakin dertli adamın hayal lakırtısı
elbette gerçeğe birebir işlemedi

yalnızlaşan dünyam karanlığa
kelimeler ise sonbahara yol aldı
ama insan bu ya zamanla alıştım
ve her şeye inat kelimelerimle yalnızlaştım

zaman çukurunda elbette farklılaştım
iki sokak aşağımda oturan sevgili ile
seneler sonra hiç tanışmamış gibi bakıştım
hayalsiz yarının perdesini böyle araladım

yalnızlığımı kelimelerle yoğurup
insanlardan uzak bir hayatı seçsemde
insanlarda bulduğum tüm haller kelimelerde
artık mutluluk mürekkebin ömrü kadar sadece