2
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1250
Okunma
perdesiz bir saz idim
kuru toprakta catlak türküm
nefes idim gam serbetinde rüya
alaca geceye yüz sürdüm
.
takip eyledi gölgem tutuşdu
kul idim kücüldüm ödüm mey eyledi
bozlak sesinde acıyı bal eyledim
kendimi caldım kendimi tüketttim
.
uzaktan sesim kızıldı
gür kokan sazım cürüdü
figan eden ayrılık söze düştü
ben beni kendimi özümü unuttu
.
eylersin mey kalbi ısıttı
penceremdeki mor harceyi bana küstü
aklımın damındaki beyaz kuşlarım alaca kaçtı
kendim ettim kendimi buldaramadım
.
rüyamış aklım karıştı
gül imiş beni şaşırtı
ham imiş kaldım karaşık
yağmur imiş her gün ıslattı
.
yalan dünya imiş
gercek göyne saplanan doğru ok imiş
bir gün diritti her gün acıttı
ama nafile gönül uslanmaz imiş.
.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz