Gönül çeler sevdalar

Sarar aşkın büyüsü açar kırlarda bahar
Rengarenk çiçeklerle çiçeklenir tarlalar
Girer kalbe bir virüs şehlalaşır bakışlar

Aşık var aptal aşık prens sanır kendini
Erken açan çiçeği dolu kar boran vurur
Aşk aşığın boynunda gerdanlık gibi durur

Damarlara kan yürür kuru dal hayat bulur
Aşık var çekingendir anlatamaz derdini
Bağ bahçe yeşillenir çağlayıp coşar sular

Zindan olur geceler perişandır uykular
Kurdu kuşu sevişir can canadır kumrular
Kesilir ayak yerden kanat takar sevdi mi

Aşkın da hazanı var mahkum her aşk solmaya
Yüreğe kış gelmiştir başlar bulutlanmaya
Atlı prens gidince insan kalır da yaya
Ne aşk kalır ne de meşk akıl başa erdi mi

Sus pus olur yüreği hızlı koşan aşığın
Yanacağını bilir döner ateşte yılgın
Her aşık biraz deli her aşık biraz çılgın
Kesilir ayak yerden aşk gönülü çeldi mi

Coşkun akarken sular birdenbire durulur
Aptal aşık kendini kendi okuyla vurur
Yürek bu dayanmaz ki ateşlerde kavrulur
Kül olur yana yana anlatamaz derdini

3/Temmuz/2009/Bodrum

Yüksel Nimet Apel