Ölüm kalım savaşı var ciğerlerimde
Nefesimi kitliyor hasretin
İçim bir sıkım tüylerim dimdik ayakta
Hayalin dolaşır deli beynimde
Sorgu suale mahal vermez çılgınlığım
Dönüp dolaşıp sana koşuyor kalbim
Esrarengiz izin var tenimde
Yanık kokusu işlemiş tırnaklarımın arasına
Topuklarımda ince sızı kesikleri kanıyor
Dört bir yanımda sesinin tiz çığlığı
Koş koş uzağa daha çok var




Çıldırtıyor gözlerimi içimdeki yangın
Boş şekilsiz kupkuru korku dolu zihnim
Karaya hasret kapkara kuzgun kuşu gibi
Zorluyorum denizlere kanatlarımı
Nemin örtüyor tertemiz göğsümü
Alnımda alın yazım gibi adın
Terimden düşüyor damla damla
Tuzun kuruyor çatlak dudaklarımda
Dilimden düşmüyor siman
Evvelini özlüyorum sessiz




Sensizlik savaşı var umudun meydanında
Korkuya teslim olmaz cesaretim
Şaşırttıkça özlemin ellerimde saflığım
Var etmeye yeminli
Bırakmaz geride senli hiç bir şeyi
Tutunup yokluğuna bas tekmeyi hayata
Gir gecenin siyah koynuna
Çek üstüme yıldız yorganını
Üstüme yağsın kara kışlar
Fışkırır belki toprağımdan kardelenler





Yeter mi bu kadar tutarsızlık?
Anlattı mı bu şiir sana kafamın karışıklığını?


Hadi şöyleyim son cümleni
Ben hiç tanımadım ki seni
Sahi adın ney di……….