Uzun yıllar yaşadım ben anlamadım gitti
Sorgusuz güvenilen mengeneyle sıkıyor
Bulup inandıklarım hiç başlamadan bitti
Kusuruyla yerilen kaçarak bön bakıyor.

“Yıldır yıldır parlayan” koca adam sekosu
Azla uzla doymayan tatminsiz bir egosu
Bozup bozup yapılan sanki oyun legosu
Hep nedensiz gerilen lafı ağza tıkıyor.

Hiç ortada yok iken her satıra eklenti
Âlemde sonsuz gibi tükenmeyen beklenti
Farkında değil ama kalbur altı elenti
Garazsızca sevilen bizden hemen bıkıyor.

Alınacak dersler var koyu yeşil şu çimde
İnsanları besleyen uğraş dolu geçimde
Dünyaya aynı geldik sence gariplik kimde?
Biraz değer verilen yüze yumruk çakıyor.

Gece gündüz demeden delicesine anıp
Hasret özlem karışık tam aşkla kucaklanıp
Olmazsa yaşayamam can içinde can sanıp
Bizce Hızır denilen çok sert hınzır çıkıyor.

27.04.2017
Ahmet Çelik
HIZIR: 1- Sövgü, kötü, katı yürekli kimse, gaddar 2- Domuz 3- (hı’nzır) mecaz (şaka olarak) genellikle hoşa giden bir davranış için söylenir. Burada GADDAR, KÖTÜ İÇİN KULLANILMIŞTIR.