ne fırtınalar kopar içimde
bir araya geldiğimizde
anlatsam bir kez olsun dinler misin
anlar mısın beni
söyle bendeki seni siler misin

kaderim mi benim bu yalnızlık
yoksa yaşadıklarım mı bir anlık
kimi benden çok sevdiysem
canım dediysem
kör kurşun olup can evimden vurdular
yalnız aşktan değil hayattan da soğuttular

vurgun yemiş gibi hep dibe çökerim
yaşamak buysa ben hayata küserim
gel de kurtar beni bu yalnızlıklardan
yaşam sebebim ol
koparma gülü dalından batırma dikenini
yalnız iyi günde değil
kötü günde de ol yanımda
sil gözümden akan yaş damlalarını
belki o zaman huzur bulurum
bastırırım sana olan özlemlerimi

dil inkar etse bile
hani gözler asla yalan söylemezdi
o bakışlar yalan mıydı
içimdeki ateşin ilk kıvılcımıydı gözlerin
ruhumu okşamıştı aşk dolu sözlerin
sen ben oldum yok ki haberin

hadi gel desem
unutalım olumsuz her şeyi
gelir misin
enkaz yığınına dönen yüreğime
can verir misin
artık dağılsın kara bulutlar
sen olmayınca yeşermez ki umutlar
açılsın gönlümün ışıksız odaları
kır zincirleri
ışığım ol aydınlat dünyamı
işte o zaman diner içimdeki isyan yangınları...




Refik
26.04.2017
İstanbul