Öyle sandığın kadar unutmak kolay değil
Uzandığım yaprağın gülünde adın vardı
Aradan yıllar geçti! Hafta değil ay değil
Hangi kapıyı çalsam zilinde adın vardı

Bulutlar seni yağar kar olursun bembeyaz
Yazın esen sam yeli, kışın esen sert ayaz
Hayallere dalarak yürüdüm şöyle biraz
Konuşanlara baktım dilinde adın vardı

Kimseye görünmeden gizlice buluşmuştuk
Sanki yeni tanışmış her şeyi unutmuştuk
Beraber gidiyorduk el ele tutuşmuştuk
Rüyamdaki cennetin yolunda adın vardı

Aklıma bile gelmez el ne der âlem ne der
İster desin bir deli, ister desin derbeder
Çimenlere serilip uzandım keyfe keder
Yaslandığım ağacın dalında adın vardı

Seni son kez görmeden ölürüm diye gittim
Ölsem mezarda yetim kalırım diye gittim
Belki ben de Aslı’mı bulurum diye gittim
Düştüğüm o Sahranın çölünde adın vardı
*