Hayatla, bir kadın veya bir erkek oluşumuzla ilgili çözemediğimiz bazı problemlerimiz var. Bütün bunlar yokmuş gibi davranıp şiir yazmamalı insan. Neticede bir şiir her şeyi anlatabilir: aşkı, çiçekleri, açlığı, yalnızlığı, mutluluğu, ağırlığı, hafifliği… Fakat kendini anlatamıyorsa fena. Sözcük seçimi güzel bu şiirin ama ortaya konuşmuş. Hitaptan uzaklaşıp kendine yaklaşsa daha samimi duracak belki.
Şiirlerin içinden çıkıp gelen kadınlar vardır. Dokunsa şiir, saçını dağıtsa mısra, gülse kıta olur… Didem Madak bunlardan biri. –bayım- hitabı onunla birlikte çıtasını çok yükseltti. Hani bazı sözcükler biriyle özdeşleşir, kalıplaşır ya onun gibi. O yüzden olsa gerek –bayım- yerini yadırgayan bir eşya gibi durmuş şiirde. Olmaması şiir için bir eksiklik değil. Evet, aşkın matematiği yalanların toplamından ibaret. Şiirin en etkili söylemi bu. Söylemiştim: Hayatla, bir kadın veya bir erkek oluşumuzla ilgili çözemediğimiz bazı problemlerimiz var. Matematik önemli.
Şiir için teşekkürler.
Saygılar.

Bir kadına kadınım diyebilmen için
ilk önce kendine adamım diyebilmen gerekir

diyordu bir duvar yazısıydı sanırım aklımda kalan


küçük iskender'in 'cehenneme gitme yöntemleri' adlı kitabında geçen bir cümledir;
Affedilen vazgeçilendir..
O, affedildi; çünkü ondan vazgeçildi....

her neyse
BiIirsin beceremem yaşamayı demişti şair.
Beceremem yaşamayı bir damIa su oIsam, gider rakıya damIarım..

olsun ben bir şişe rakıda bir damla su olarakta yaşarım
demeli belki de:)

saygı ve sevgimle...

baştan sona "sen" dediğin "o" idi şiir.

hayatının bir kısmını adadığın insanları silip atmak bazen çok kolay evet ama hep bir yerlerde "o" olacak.
çünkü "o" hep bir tecrübe olarak kalacak.

"Bin acı derip savuruyorum sessizliğime
Unutmak isteseydim unuturdum
Bu seninle ilgili değil ……
Bir şiir yazmak üzereydim aşka dair
Tutkulu , özlemli, mutlu bir şiir.
Sonra seni aradım kelimelere sığdırmak için
Nokta kadarsın ."

hikayeler hep mutlu sona varmak için başladı belki ama bazen uçamadı ilham perileri kanatları yandı.
ancak hepsinin bir sonu vardı ve hikayelerin hepsinde çıkarılacak bir ders hep bulundu ama mutlu ama mutsuz bittiler ve sonlarına hep nokta kondu..

"Sevgili kaç yalan ettik ki biz
Buda aşkın matematiği "

sen+ben biz olmuyor bazen biz olamayınca yalanların revaçta olduğu perdeler sahneleniyor sanırım ve çoğu zaman mutluluk rolünü kendimize yazıyoruz sanırım işte bu yüzden aşkın matematiği sen+ben b/iz olmaktan başka hiç bir şeye yaramıyor...

"Şimdi –bir şiir- olasılıksız doğacak
Birkaç imge sıkıştırırsam şuraya
Olmalı olacak …."

ve sanırım olasılıksız olasıklara yaklaştığında insan keşkelerden çok "-dı" lara sığınıyor hayatta. Yani bir var oluşun yok oluş hikayesi yazılıyor;

Şimdi –bir şiir- olasılıksız doğacak
Birkaç imge sıkıştırmaktan vazgeçtiğin an
Olmalıydı olacak..

"Uzun uzadıya senli bir şiir ihtimali yok
Sen olunca akılda kalan
Cenabet bir aşktan arta kalan
Koca bir yalan …"

Her zaman bir ihtimal daha vardır; bir ihtimalin daha olması :)

Uzun uzadıya senli bir şiir ihtimali olmalıydı
Sen olunca akılda kalan
Cenabet bir aşktan arta kalan
Koca bir yalanDI..

Ve aşk bitmek bilmeyen "bir şiir" in üç noktalarıyDI...

Çok iyi şiir,
Eyvallah..