Hasretin şafağı söktüğü o sabah
Bu ayrılık treni
Düdüğünü çala çala senide götürecek
bu şehirden.
Kimleri götürmedi ki zıkkım olasıca
Ne hüzün çığlıkları bağırdı düdüğü biliyor musun
Ne hasretler üfürdü bacasından,
Kahrolasıca

İşinde o kadar ustaki
Ve olabildiğince gaddar.
Hasrete yapmamıştır bir gün bile rötar
Dakikayı sektirmez
Götürecekse götürür.
Hep götürdü zaten.
Gözü dönmüş canavar gibidir.
Çeker bir lokmada içine
Götürür bitirir sevdaları
Kahrolası.

Ne soğuk yüzü var biliyor musun
Kim ağlamış kim yıkılmış umrunda mı.
Söküp atsan yerinden bütün raylarını
Çomak soksan tekerlerine
Ne eder eder
Yine götürür yüreğinde ki sevdanı…

Sana da gözünü dikmiş
Senide götürecek.

Ne zaman yolum düşse bu gara
Pis pis sırıtır suratıma.
Bu benim zoruma gidiyor.
Kırayım diyorum bütün camlarını
Yakayım diyorum gücüm yetmiyor.
Gülcü olan o
Güçsüz ben.

Aslında onca sitem ediyorum da
Sanki suçlu o.
Günahı ne onun.
Kim binerse onu götürüyor.

Ama ne olursa olsun

Sonuçta senide götürecek biliyorum
Hasretin şafağı sökmek üzere gülüm
Kişneyerek kulağımı yırttığında düdüğü
İnan bu garda gidecek yarı ömrüm….