1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
4184
Okunma
artık sönme de; onmaz dediğin tüm yaralar
akışına bırakmaktı, verilecek en doğru karar
gönlümdün, vurgundu yüreğim,en ince yerinden
lakin, varılmıyor ki yanına, kibirden kulelerin var
.....
de ki; çöle dönmüş gönüllere bir katre nefes gerek
değil mi ki; insanın ruh dünyası bahar iklimine teşne
gözden yürüyen bir damla, aşkın terennümü demek
sonsuza ayarlı sesle nefeslen, kalp boğulmasın hüzne
.....
yağmurum yüreğimde , ipinceden bir serpinti
sanki birbirini kovalıyor, kara kapkara bulutlar
boğuldum hüzün girdabında, böyle yaşamak ne ki?
kalakaldım; umutsuz baharımda, yitip gider umutlar
.....
yusuf erdoğan
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz