Ne günler geldi geçti
Onca umut,
Onca düş katledildi birer birer
Oysa biz uzak ülkelerden gelmemiştik
O uzak şehirlerin çocukları değildik
Burada doğmuş, ilk nefesimizi burada almıştık
Öz be öz evladıydık bu şehrin

Gün geldi kırıldık
Gün oldu döküldük gözden yaş misali
Karanlıkları zifiri,
Aydınlıkları ürkek
Işıkları titrekti her zaman
Her köşesine dağıldık
Havasını soluduğumuz bu şehrin


Yarınlara buralarda hazırlandık
Her sokak başında bir anı
Her anıda bir yaşanmışlık
İçimizi kemiriyor korku
Neden ve kimlere eğildik
Ara sokaklarında kaybolmuşuz
Kendimizi kaybedip bulduğumuz bu şehrin


Yeşilliklerinde yeşillendik
Maviliklere boyandık maviliklerinde
Yıldızlarını bir aşkla seyrettik
Aşkı o sokak lambaları altında,
Özleneni beklerken öğrendik
Bazen de gizli gizli ağladığımız
çıkmaz sokaklarında şaşırıp
Doğan gününü birlikte karşıladığımız bu şehrin


Senli zamanlarında mutlu,
Sensiz zamanlarında tanımsız acılarını tattığım
Gecemi gündüzüme katıp
Seni sevdiğim bu şehrin
Her şeyini seninle sevmişim
Seninle nefret etmişim sevemediklerimden

Yani demem o ki ,
Varlığındanmış bu şehri sevmem
Ve ben bu pazar gününde de
Bu şehrin bütün sokaklarını dolaşmak istiyorum
Niyetim niyet
Ne kadar anı bırakmışsak geride
Birer birer toplayacağım
Şehrin bana emanet, can özüm
Bu can sana, bu can da sana