Ruhum iskeletinin içinden geçen namlu
Soğuktur elbet

Ve silahın ucunda duruyorsa kurşun
Vurulman gerekiyorsa varsın vursun
Ölmek toprağa gömülmek değildir

Ah sadece ahirden geçerken tek kelimedir
Ahtını s/aklarsan ve k/aralarsan geceden
Eline düşen cevap sadece gridir

Birden nerden gelir bilmezsin
İmdadına ihtişamıyla Anka yetişir
Yakılıp da külünden doğan gerçek
Yalan ne varsa ateşinde eritir

Ruhum senden gelecek zavallılık
Beni bir günde bitirir

Yüzümde isleşen ne varsa silinir
Bir de gelendir geri
Yokluğun kiri

Yokluk da kir değildi belki
Belki de acizliğe saklanmış
Sonra bulunamamış
İnsanlar günahlarını ona satmış
Kir ne yapsın battıkça batmış

Aklama paklama zamanı seherle birleşmiş
Ruhum aslında ikindi vaktidir uyuma bence
Bedenine biriken günahsa
Yak
Tutuşsun
Ya da körünü bulsun kurşunun
Vurulsun
Ve beyninin zarını delen düşünce
Gözlerinde tutunamayıp yere düşerse
Odur iskeletinin içinde işkence

II

Ah çile
Nefes kâfirliği bu olsa gerek
Onu bilmemek içine çekerken bir de küfretmek
Anasını sattığımın havası
Zehirledi bir kaçımızı
Diye söve söve sokaklarından geçmek
Ve anlamsızlığına bürünen ansızın anları bir anda silmek

Anın sızısı nedir ki
Kim olmuş bunun şehidi
Vurulan kimdi

Ruhum anlaşılacak gibi değil içindeki çelişki


D.O