Yaşamak ve sevmek oysa ne kadarda kolaymış
Biz sürmüşüz atlarımızı sarp kayalıklara hunharca...
Rahvan gidilebilirmiş oysa yaşamak yolu
Halbuki sevebilirmişiz sınırsızca ve daima
Bayırlarda varmış çiçekli, ovalarda...

Kaybedişler ne çok almış vaktimizi
Sevmeye nekadarda az zaman ayırmışız,
Herkesi herşeyi istisnasız
Her defasında yeniden doğmakmış sevmek
İliklere kadar hissetmekmiş yaşamı

Kısacık ömürlerimizi nelerle heba etmişiz.
Oysa
Bir çocuğun kaygısız gülüşüne sebeb olabilir
Bir ihtiyarın minnet dolu tebessümüne şahit olabilirmişiz
Bir kadının gözlerinde cenneti görebilirmişiz mesela

Hiç savaşmasakta olurmuş örneğin...
Şarkılar söyleyebilir, şiirler okuyabilirmişiz
Sadece insan olmak yetebilirmiş,
Herkesi! herşeyi sevebilmek için
Sevmek arınmaksa içimizdeki nefretten
Sevilmek cenneti yaşamakmış

Boşa geçmesin ömrümüz olurmu artık
Geldik gidiyoruz zira hayattan
Varsa duyan beni...
Hesapsızca sevelim önümüze ne çıkarsa
Haydi!

Paylaş:

6 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (5)

5.0

100% (5)

Yaşamak ve sevmek Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Yaşamak ve sevmek şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Yaşamak ve Sevmek şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ, @ismailoglumustafayilmaz

2.10.2017 01:21:34

Gençlikte sevmek için yaşarız, yaş ilerledikçe yaşamayı severiz.
………………………………………………………..Saint Euremond..

............................................ Saygı ve Selamlar.

Işık Mehmetali, @isikmehmetali

18.4.2017 19:14:52

5 puan verdi

Anlatımı güzel şiirdi haz aldım okurken
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar

Etkili Yorum

hayal deniziii, @hayaldeniziii

18.4.2017 13:00:54

Keyifle okurken şiirin samimi satırlarını, düşündürdü de aynı anda.

Kaybedişler çok almış vaktimizi. Belki de kazanma odaklı yetiştirilmemizden dolayı. Sevmişiz belki de o masum yıllarımızda, karşılıksız kalıp yeterince sevgisini gösteremeyince insanlar belki de ertelemişiz sevgilerimizi.
İliklerimize kadar hissedemeyince sevgiyi, hissettirmekte de eksik kalmışız.

Hiç savaşmadan da yaşanabileceğine inancımız tam olsaymış, sevmek için daha cesur ve kararlı olabilirmişiz.
Nefretlere yatırım yapıp enerjimizi o yöne akıtınca, iyi niyetle ve objektif bakamamışız gözlere. Öylesine nefretle dolmuşuz ki kendi içimizde ki sevgiyi bile unutup kendiyle barışık olmayan bireylere dönüşmüşüz.

Sonrasında sevilmenin cennet kokulu duygusundan uzaklaşıp boşa geçirmişiz en kıymetli yıllarımızı. Şiir, insana bir ayna tutuyor adeta. Okuyan kendi payına düşeni alıp düşünmeye başlıyor. Ne denli samimi ve cesur olabilirsek o denli iyi bizim için. Çünkü insan, hayatın içinde akıp giderken fark edemiyor fakat bir şiir, durup düşünmemizi sağlayabiliyor.

Hesapsızca seven bir kalemin yazdığından şüphe duymadığım şiirin sesini çok beğendim. Hesapsızca sevmek için daha çok şiir yazılıp okunması gerekiyor sanırım.

Saygılarımla.