Büyülü bir hayale kapılıp, çağlarken düşünceler
Bir seste huzuru ararken ruhun
Adın kutsal
Her tekrar bir sâlâvat ister...
İncinen kalbini hangi adanmış yeminler şifâlar?
Gecenin rengi bedene büründüğünde,
Çekilir tetiği yanlızlığın,
Birer birer öldürür umudunu düşünceler.
Her ölüm yeniden doğurur hüznünü.
Yüzüne nakışlanmış bu kederi
Hangi sevi hangi gülüşle silsem?
İçindeki uçurumlardan sağ çıkan her parçanı,
Hangi toprakla filizlesem?
Bana bir umut göster gün ışığım
Ellerimin ellerinle buluşması için
Bir nefes üfle mesafen den.
Aynada yansıyan yüzümde gördüm seni,
Kirpiğimin ucundan sıcacık süzüldün sonra.
Kimi gün dudağımın kenarında gülümserken,
Kimi zaman yüreğimdeydi sızın.
Yutkunduğum boğazımda ki yumruk
İşittigim bir melodi ile taşa döndü bazende.
Güzelliklerini aldım senin
Öptüm taaa içime sakladım.
Gönlümde vuslatı sürükleyen hicranla,
Kabullenmek nedir sana baktım da gördüm.
Yenildim
Sensizliğin ıssız karanlığına
Kazandım
Verdiğin yeni günün ışında.
" Bu acı, kederli hüzünler denizi...
Bu garip, nârin güzeller güzeli "
Camda oynaşan yağmurun çocukları gibi karıştım sana.
Bizi vâredebilme isteği ile
Her gün yeniden doğurdum kendimi....