Sen gidersen mevsimler değişir
Bahar uğramaz buralara
Üşür ellerim
Kırağı tutar yüzüm
İçimdeki çocuk kabuğuna çekilir

Varsın elinden olsun sonum
Sensiz yaşıyor muyum sanıyorsun
Yüreğime saplanıyor her gece yokluğun
Ölüm senden gelsin be gülüm
Güler geçerim
Sen ağlama yeter ki

Kıyamam gözünün bir damlasına
Ruhum nasıl dayansın buna
Sen üzüldüğünde kıyametler kopar bende
Seni öyle çok seviyorum ki
Titrerim üzerine
Kalbim sevgiyle kaplar yüreğini

Güneş göstermiyor yüzünü
Bir gölgelik ışık bile vermiyor
Bıraktığın hasar kalıcı
Hatıralar kanıyor delik deşik oldu
Yaralarıma tuz değil gözyaşımı basıyorum

Canım yanıyor sızlıyor yaram
Derman olmuyor tabip
Derdimin tek ilacı gözlerindir
Seni öyle çok sevdim ki
Herkesten farklıydın özelim oldun
Canımda can bildim
Bana biraz zaman ayır desem
Gözlerim gözlerinde bir kahve içimi kalsa
Bana ayıracak vaktin yok mu
Ben sana ömrümü adadım anlıyor musun

Yalnızlığın ağırlığı çöker omuzlarıma
Bedenim kaldıramaz bu yükü
Yaz boz tahtasına döner umutlarım
Yazın ortasında sonbaharı yaşarım
Ayrılık vakti gelir koşar adım
Kabus olur sabahlarım ...



Refik
10 . 04 . 2017
İstanbul