Ayrılığın zindanına ruhumu hapsettiler
Alışır mı insan karanlığa
Kavuşulur mu sabredince aydınlığa

Yolum aşkta sonsuzluktu
Umudum masmavi bir ufuktu
Vazgeçmemi istemeyin benden
Vazgeçmem vazgeçemem sevdiğimden
Set çekmeyin önüme
Yolumdan kaldırın engelleri
Dönemem ben dönemem geri
Tutamam sevemediğim başka bir eli

Sen gidince
Şelaleye döndü yaşlarım
Dondu kaldı buzullarda sanki bakışlarım
Hüzün perdesi indi gözbebeklerime
Damlalar ip gibi dizildi
Salıncak kurdu yine kirpiklerime

Sönünce gönlümün mutluluk feneri
Kayboldu gözümün sevgiden ışıldayan feri
Almayın umudumu yok etmeyin sevgimi
Tek günahım canım gibi sevmekti

Hüzün yağınca içime volkan düştü yüreğime
Dem tuttu acı zehri süzüldü içime
Onca şeker attım da boğazımı yaktı yine
Savruldu bedenim
Ayrılık çekti beni Cehennem’in en dibine
Nerdesin hasretim
Nerdesin özlemiyle eridiğim
Nerdesin canıma can bildiğim
Dünya Ahret sevdiğim nerdesin nerde...




10 Nisan 2017
Mlk