Öyle delice sevki harman misali savur
Tenimle sen olayım beni kimse almasın
Gönlünün dehlizinde kor ateşinle kavur
Varlık belli edecek zerrem bile kalmasın.

Cemalini gösterir her aşkın pusulası
Neden aşikâr etmez zamanın kör zulası
Güneş doğmak üzere tükenmekte molası
Fırsat kaçıp gidince saçlarını yolmasın.

Belki murat oluşur ayrı gayrı yok dersek
Bedenden sıyrılarak ruhla vuslata girsek
Nurlanmış eller ile cennette çiçek dersek
İlme edep gerekir kalp nefisle dolmasın.

Bir an sesin duymazsam inan boynum bükülür
Asabi tuğlalarım parça parça sökülür
Lav nehirleri gibi enginlere dökülür
Umut dağa çıkarır hülyalara salmasın.

Her yüzün güldüğünde karnım doyar üç öğün
Gözyaşlarımla yıkan bitse bulutu göğün
Tüm mahlûkat birleşir başlar bizimle düğün
Huzur nöbet tutarken rüzgâr kapım çalmasın.

23.03.2015
Ahmet Çelik
Ceyhan