hazin bir hikaye ama bu duyguları yaşamak her daim güzel ,gani gani rahmet diliyorum hayat arkadaşınıza selamlar güzel dost......

Efendim ben üniversiteye başladığım yıl o Ordu kız meslek lisesi son sınıfta okuyordu. Ben Trabzon'da o Ordu'da. Zor oluyordu. O yıllarda yasaklar da çoktu. Ordu'ya geldiğimde bazen gorusebirdik. Ama açılabilme zordu. Üniversite 2 ye geçtiğimde o da Samsun eğitim Enstitüsünu kazanmıştı. O Samsun'a gitti. Mesafeler biraz daha açıldı. Şimdiki gibi iletişim kolaylığı da yoktu. Telefon yoktu.ptt kayıtlı gorusulebiliyordu o yıllarda. Bir gün günüydü Ordu'da karşılaştık. Görüşebilirmiyiz dedim. Görüşme dedi. Babası vwfat etmisti. Abiler
vardı. Onlardan çekinirdi . Gorusemeyiz. Eve gidiyorum dedi ve gitti.
Daha sonra ben bu şiiri yazdım. Epey bir zaman Gorusemedik. Eğitim enstitüleri 2 yıl idi ozaman benden önce mezun olmuştu.
Bir gün gene karşılaştım tesadüfen yanında biri vardı. Sonra öğrendim nisanlanmis. Tabi ki bu şiirden haberi olamadı. Ondan sonra uzun bir zaman kimseyle temasim olmadı. Okul bitti. İşe girdim. Askere gittim. Daha sonrada 27 haziran 2016 da vefat eden sevgili eşimle tanıştım. Ve evlendim
mutlu bir evliliğim oldu.
Merhum eşimi çok sevmiştim. Onu unutmam unutamam.
Bu şiirin hikayesi böyle. Evet doğru bildiniz. Okuyamadi şiiri.

Teşekkürlerimi arzediyorum size. Sagolun varolun.