Yarın durmuş
Gün durmuş
Gün batmış
Kime ne

Ey koca dünya
İçinde barındırdığın
Onca şey arasında
Bir ben miyim çirkin olan
Kime ne yaptım
Sana ne yaptım
Nazlanma
Nazlanma da söyle bana

Gine darmadağan
Yalnız ve bitap
Cebimde meteliksiz
Soğuk,yağmurlu
Yürüyorum
Kalabalıklar içinde
Eskişehir sokaklarında

Kimine hay
Kimine pay
Yoksa vay günümü
Hangi usulü denesem
Kalbimde hep sancı
Her bakan gider
Yürekte kocaman bir acı
O kadar alıştım ki
Kaçanın
Arkamdan vuranın
Yasını tutmaya

Her iklim de yalan
Pervaneyim
Sönmekteyim
Belki de ölmekteyim
Görmüyormusun
Ey koca dünya
Bir ben miyim çirkin olan

Acılarımızdan beslenen
Soysuz yalancıların
Maviye bürüdükleri
Karanlıklar
Kuzu postundan,kurt yapmışlar
Bütün sözlerimi
Sokak köşelerine yazdım
Haykırdım avazım çıktığı kadar
Yollar uzun
Hayat kısa
Git gidebildiğin kadar
Gün geçip
Zaman bitmeden
Aklın varsa

Ömrümü
Ömrünün ayaklarına kul eyledim
Dişimi tırnağıma kattım
Her derdine derman olup
Bunları kendime iş eyledim
Sırtını dönmeye gör
Bir tane soytarıdan
ÇİRKİN sözü duyacak kadar
Tükendim
Sana hüküm giydiriyorum
Soytarı
Kalbimin derinliklerine
Müebbet’e gönderiyorum seni
Söyle ey koca Dünya
Ben miyim çirkin olan