4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
764
Okunma

Ve artık
sevişmelerimiz dahi acı veriyor bana
Sırtını dönünce
Arkamdan konuşuyorsun mesela
İnce belli kadınlar doluyor masanın etrafına
Rakı içiyorsun
Yanında beyaz peynir
Ve çok çabuk sarhoş oluyorsun
Ve unutuluyorum eski bir eşya gibi
Tavan arasında
Islak
Ve nemli
Gitmenin en acı tarafına yeniliyor kalbim
Çok çabuk döküyor yapraklarını üstüme eylül
Bembeyaz
bir kefeni andırıyor artık şiirlerim
Ölümümden önce
Yazdıgım son satırlarım olsa gerek
Bugün ben yine çok üşüyorum
Hem gidecek yerin yok demişti ya bana şairin biri
O halde bu bir şiir değil
Vasiyetimdir size
Beni şiirlerime gömün
Ve gidin
Bir tek o çok sevdiğim papatyalar ağlasın ardımdan
Birde onlar çok sevsin beni
Belki orda ruhumu ısırırım
Ve üşümem bu kadar...
Özge Özgen
5.0
100% (6)