Bir savaş sonrası esiriyim
sanki aşkın
Diz çöktürüp kurşuna
dizerken infazda
Gözlerimi bağlamayın
Yargısız infaz!
Zaten yargı yok ki dünyada
hem ne zaman bunu söyleyip
sigara içsem
Ben sigara içmiyorum gerçi
Ne bileyim sigara güzel olur
dedim şiirde
Bir duman havası veriyor
kelimelerime
Efsuni yani
Sahi sana en son ne zaman
şiir yazdım
Yaz dediğinde yazamadım
hep
Bir de şu seni seviyorum
cümlesi var tabi hiç anlamadığım
Söyletmemeli insan bunu da
okurken yanık harflerle
sevdiğinin göz bebeğinden
Şiir diyordum
Sana daldım bir an
Aslında ha sen ha şiir
Ha seni ona anlatmışım
ha onu sana

Uykuluyum gözlerim yorgun
Penceremde güneç ama
üzerinde soluk renkli perde
Bazen güneş gibi hallerini
seviyorum
Bulduğun her delikten fırsat bilip
sızarken sen
Karanlık odama
Odam!
Küçük gösterişsiz bir kafes
Dışarıdaki suratsız
insanlardan kaçıp sığındığım
hapishane malum
Ama seni de en çok istediğim
yer
Birlikte kaçak, birlikte
mahkum

Sahi şu kaçmak da yalan
Dağ dağ
Orman orman
Bayır bayır kaçtığım şehirlerden
Ama hep kendimi buldum
gittiğim yerlerde
Sen kaldın geride bazen
ben kalmadım kendimden
Oysa ne çok isterdim ikinizi
bir arada bırakmayı
Seni benden çok mutlu ederdi
inan

Bak yine melankoli girdi
satırlara
Ne zaman bunları söyleyip
sigara içsem
Sahi ben sigara içmem ki.


Evvâh