Bir masal yarattım Sözcüklerden
Sevgi, sevinç, mutluluk, huzur duvarlarıyla ördüm
Bu saydıklarımı anlatabilmek, pekiştirmek için
Yani
Sevinçten önce üzüntüyü
Mutluluktan önce hüznü kalemin mürekkebine damıtmak gerekti
Beni Böyle yazdığım için Masalımın kahramanlarından çok ama çok özür dilerim.
Umarım kavuşurlar ve kavuştukları an beni de bu ayrılıkları yazdığım için affederler...


Masalımın kahramanları o kadar zıt ki
Biri pamuk prenses kadar narin hoş,
Gönülçelen, güzel mi güzel
Pamuk prenses dedim ya pamuk gibi Beyaz teni
Ve soğuk, Üşüyen elleri var,
Boyu kısa normalden biraz
Kızımızın hayali;
Masal içinde bir masal
İster ki beyaz atlı prens
Melek gibi iradesiz,
Desin ki her şeyine tamam
Bebek gibi sevsin yanağını
Yapmasın hiç yaramazlık
Otursun karşısında usulca
Her sözüne peki desin
Unutmasın her şeyini
Her gün alsın hediyesini
Aslında imkansız değil
Biraz masal dedik hani


Adama gelince ;
Kocaman bir çocuk
Yaramaz mı yaramaz
Boyu uzun, görsen devdir
Biraz sıska, canı pektir
Kadın sevmez yanakta kıl
Adamın boyu posu hepsi kıl
Kendi suskun dili yoktur
Pek de sever çene çalan
Kadın dedik gönülçelen
Eh dili de tam kalp deviren
Adam sever kısa boyu
Gözü renkli, yanağı al
Saçı kakül, belde olsun
Dışından çok içe bakar
Kabuktan çok mana arar
Sözün özü güzel bakar
İçli, yanık- duygusal-,
Biraz da şiir yazar
Sözü dizer sere serpe
Sevda içün gelir keyfe

Evvelinde
Kadın inanmaz aşka
Zaten ne yazılsa yalan der başta
Masal olsa inanırım
Şiir olsa güler geçerim
Film olsa izler ağlarım
Der ama
Başa vermeyince mabut
Ne yapsın sultan mahmut

Evvelinde
Adam vurulmuş kalbinden
Görmüyor oturduğu yerden
Onu duyan bir hısım
Davet ediyor bir kasım
Bir masala konuk olmuş
Gazel söyler fuzuliden
Güzeli vurur en derinden

Evvelinde
Kadın ;
film der -acıklıymış
Şiir desen pek can aldı
Bu masalı pek beğendi
Merak üstüne merak sardı
Gazel dedi güzel imiş
Rüyasına girer fısıldar ses
Kimdir, ne ister der hep

Evvelinde
Adam;
Görmemiş kadını
Zaten heyecan, sarmış bacayı
İlk defa konukmuş ya masala
Hısmına pek duacı, pek şükran
Yazıp çiziyor, söylüyor hayran hayran

Ortasında ;

Kadın inanmış aşka
Zaten severmiş başka
Duasında
Mevlam görsün halimi
O da sevsin biraz beni
Der durur...

Masal içinde masal dedik
Adam da Duasında
Mevlam görsen halimi
Gülü’versen ne olur
Zaten evvelden sevdik
Şimdi görsem ne olur

Der kenar ;
Kadın sese aşıktır
Adam söze yanıktır
Kadın hayal kurarken
Adam hayalden bıkkın

Ortasında ;

Kadın şiir yazıyor
Herkes onu okuyor
Sözleri pek afili
Adamı mest ediyor
Adam yorum yapıyor
Kadın bunu görüyor
Adam şöyle yazıyor;
Bu şiir pek uzun
Hayatsa pek kısa
Zaman kayıp gidiyor
Gel varalım bu aşka!
Kadın yazıyor cevap
Veriyor da pek azap;
Adam aşktan muzdarip
Kalıyor ortada garip
Şiirler uzayıp gider
Cevaplar hep tez gider
Kadın renk vermeden
Adamı renkten renge sokar

Der kenar ;
Bir gün adam masaldan elini çeker olmuş
Kadının yüreğine korkular salınır olmuş
Demiş kendi kendine ;
Gelse şu garip yarim dökse üstüme kezzap
İnan olsun ki etmem kadere inat
Yeter ki yeniden söylesin bana cevap
Sevdiğimi saklamam bu sefer etmem inkar

Adam geçirmiş kaza
Gözlerinden arıza


Ortasında ;

Kadın aşktan yanıyor
Hem yanıp hem ağlıyor
Bilmiyor aşk alevini
Gözyaşları büyütüyor
Adam olmuş mu a’ma
Gözleri görmüyor ama
İçinde bir can var
Bakıp duruyor ona
Adam;
Kalbim görmüyor ama
Gözüm görmüyor a’ma
Halimi bilmiyor ama
Aşkı yaratan bilir ya Hu
Sevmişim, sevmişim ama
Onun şehri deniz’li
Seviyor da denizi
Ruhumda albenisi
Duruyor duruyor ben izi
Sevmese yazar mıydı?
Sevmese kızar mıydı?
Sevmese üzer miydi?

Der kenar ;
Kadın duymuş bir yerden
Adamın a’ma oluşunu
Feryat figan ağlıyor
Kaderin böylesine
Aman yarabbi sakın
isyan sayma halimi
Ben halimden geçmişim
duyunca onun ahvalini

Masal bu ya kadında düşüyor hasta
Başında binbir acı bambaşka
Deva niyetiyle
Ne yapsa doktor hani
Cefa olup artıyor canında yani

...