her yerde seni aradım
sonra düşündükçe seni
bir fırtınanın içinde buldum
nasıl güzel sarılıyor
nasıl güzel bakıyordun
ben fırtınanın içinde darmadağın oluyordum
bu şehre güneş hiç doğmamış gibi

denizin üstünde yürümek kadar zor
ama denizin maviliğine sarılacak kadar kolaydı
bir dilin bütün seslerine dokunur gibi
bütün iklimleri bahara çeviriyordum
yüreğimin içindeki sana dokununca

gök kuşağının bütün renklerine senin adını veriyordum
yok olan sevgileri var eder gibi
yıkılan kentleri yeniden inşa eder gibi
kaybolan umudu tekrar geri getirir gibi

her mevsimi yaşadım
en çok kış kadar soğuk bir mevsimi
sensiz yaşamak acıttı yüreğimi
sevincin boğazına düğümlendiği
mutluluğa geç kaldığın
yaşamdan uzak kaldığın
bir mevsimi sensiz yaşamak kadar çok üşüyorum
ve güneşin hiç doğmaması kadar yalnızım
sensiz, kendimsiz ve yetim bir çocuğum ben

her yürek kendi acısını yaşar
ama ben sensizliğin acısını da yaşıyorum
sevdanın her mevsimini yüreğime sığdırıp
en soğuk mevsimde seni aradım
ne olur gittiğin yerde öl
ben seni yitirdiğim gün öldüm

çünkü
hiçbir yara
özlemek kadar kanamaz

ibrahim dalkılıç

19/03/2017
22:05 izmir