Çocukluğumdan beri yorarken geçim derdi
Çok derin bir çukura attım aşlık zamanı
Dost dediğim her insan kendi halini serdi
Huzursuz bir kahıra kattım dışlık zamanı.

Düş mü gerçek mi ya Rab karanlıkta afitap
Sanki munis nuruyla kalbe yansıyan hitap
İç büyük zor bilmece dış tam cilalı kitap
Dalınca bir okura tattım hoşluk zamanı.

Ruhla nefs bağlantısı batında ilmek ilmek
Canı tende gayretle hep yaşayarak bilmek
Fırsat nefesle eşit doğru havatır silmek
Istarda bir dokura çattım başlık zamanı.

Yağmur dolu fark etmez aldırma karsızlığa
Bir kez olsun dönerek bakmaz ki arsızlığa
Dünya ahret unutur oruçken yarsızlığa
Yemeksiz bir sahura battım kışlık zamanı.

Her daim yıkamakla temizlenmiyor beden
Konuşsa da duyulmaz bizce meçhule giden
Ahmet boş değil hayat sen ibret al hisseden
Toz toprak bir ahıra yattım kuşluk zamanı.

Hasretiyle yanarak görmek için evdiğim
Elinde bıçak saklar değer verip sevdiğim
Dinlemiyor geçmişi anlatayım dediğim
Kocaman bir sıfıra sattım boşluk zamanı.

12.03.2017
Ahmet Çelik

DIŞLIK: halk dilinde rahat, huzur.
BU ŞİİR RAHMETLİK ANAMIN ÇOK SIK KULLANDIĞI “DIŞLIK” KELİMESİNİN KARŞILIĞINI SÖZLÜKTE BULUNCA YAZDIM. EKSİK VE HATALARDAN DOLAYI ÖZÜR DİLERİM.