hangi yüzümü gördün bilmem ki
gözlerine yıldız mı ekti gözlerim
bunca parlak bir aysın yanımda
başımı kaldırmadan ruhumdan
geceye siner günümün pırıltısı
bulutlar boşuna çabalar durur
senin görüntünü silmeye


onca sesi duymaz seni duyarım
sevda çiçeğini tutuşturur elime
sevgimi ezberlersin
ne yana baksam şarkılı
gülümsediğini görürüm dudağının
silinir gözümden ne varsa renksiz, solgun
bir ateş yakarsın sinsine yakın
ayağımın dibinde



hangi yüzümü sevdin bilmem ki
ağlayan mı gülen mi
karanlık gecelerden
çıkarmak istediğin bir gün mü
kirpiklerim inince yere


sevgiyle kıpır kıpır yürürsün
bana çıktığın merdivenlerde
bakışımı aradığını görürüm
soğuk kapıların ardında
açışı gibi kır çiçeklerinin
mart’ta yağan kardan sonra
nisan dokunuşuyla esintilerin


gel otur yanıma desem
bilirim koşar gelirsin
bitirirsin özlemleri
aşk bu..

18. 03. 2017 / Nazik Gülünay