Gönülsüz matemi yüreğin;
Göreceli aşkların da saadeti
Yine ufkumda hazan,
Öncemde yangın,
Yarınımda sorgu sual belki de
Öteleyen haris cümlelerin ihtirası
Yine muteber bir imde terk edilmişliği şiirin.

Kıyısından köşesinden mahrem bir önyargı yüklenip,
Gözü pek bir özne muvaffakiyetinde o sancılı devinim
Bir de aklı evvel ruhumun sabrına delalet
Edindiğimdense eremediğim;
Görmelerden kaçıp duymayı reddettiğim
Hayli de yoksun bir kelamda tünemeyi adet edindiğim,
Demediklerime sakıncalı bir iklim kadar
Sahip çıkan şu kifayetsiz yalanları hanidir
Devrandan uzak bir yanılsama mıyım da yoksa
Hani çıkmadık candan kesmemişken umudu?

Bir de kaybolmaların haznesinde yanılmışlığım:
Kara kaplı kitabın son sayfası
Bilmeseydim keşke yarına çıkmaz bir hecede
Bir başıma kala kalmışlığımı.

Sandıkta dolu ne çok kayıp gölge,
Sahipsizliğin bir sunumu mu yoksa
Edindiğim bu garip lehçe?
Bir de dingin bir yüreğe duyduğum özlem;
Kıyısından köşesinden nasiplenip de
Asla haiz olmayacağımın bilincinde
Kıvrak bir şarkı mıyım da kaybettiğim mutluluğu
Kayıt altına aldı Tanrı?

Bir de sınır dışı edilmişliği şu garip kulun,
Sandıklarına toz konduramazken,
Demelerin dur durak bilmeyen isyanları,
Gönülsüz olsam da yaşamaya,
Eşiğinde ölümün bir de
Arsız yetilerimin kapılmışken rehavetine.

Sancısı mı ölümün de doğmaları hep özümsedim?
Yana yakıla ahkâm kesenlere inat
Şu sefil sayfada şakıyan iç sesin
Bilfiil kayıtsızlığı yine terk edilmişliğin şeceresi,
Bir de korunaklı dünyamın ön-sözü,
Kayıp kıtalardan kopup da geldim,
Kavuşmayı için için dilediğim…