Kıpkırmızı bir düşe takıldı serçe parmağım,
Evvelceden az biraz önce..
Sol tarafım kan-revan,
sağımda bir top karanfil...

Topladım sonra
yastığımın altında,
cekmecemde,yanımda,yöremde birikmiş hüzünleri..
ve aşkları..
ve yangınları...
bohçalayıp kaldırdım boyumun yetişemediği yerlere...

"Başını sallamadık ağaç olmazmış"
derdi babam...
boşverip yanılmışlıklarımı,
yenilmişliklerimi
kalbimi söküp bağışladım iffetli bir fahişeye..

......
Ki intihar kokuyordu gece...
......
Bir gidişin sessizliği..
memeden kesilmiş bir bebegin çaresizliği..
çok daha uzundu yalnızlığım gölgemden..
kulaklarımda,
kanatlarından asılmış üveyiklerin caresiz iniltisi..
.....
Dedim ya,
evvelceden az biraz önce...
hazin biten bir masal,
lâl bırakılmış bir ezgi,
bir ölçekte pişmanlık ısmarladım kendime..
.......
Kıpkırmızı bir intihar kokarken gece,
Göğsüme bilmem kaç şarjör şiir sıkıp öldürdüm yüregimi kendi ellerimle...
.......
Katili kendi olanın yası tutulmazmış,
....
Ah diyorum keşke,
beni bir daha ve yeniden doğurabilseydin anne..

Yadigar Yeliz Yaman