o kadar uzun sürmüştü ki yaz
biz kıştan çıkmaya korkmuştuk
annemin cesedi bizi korumuştu soğuktan ve yırtıcı sözlükten
harbiden seni seviyordum mayıstan içeri doğru
kapıdan içeri doğru süzülen göğüslerin
ikimizin arasında duruyordu
sen üşüyordun ben derimi vermiştim sırtına

közün üstündeydi ölüm,posası kırık iğne
çalınıyordu sonat,şivesinin üstünde vişne reçeli
üst dilini seviyordum ayna
geçmiş zamandı bacakların
kırılmadık yerin kalmadı gecenin hafızasında
suç birazda cezanın anarşist yanı
tiye alıyordun beni
nasıl bilebilirdin
bir gün bileklerinin akbabaya dönüşeceğini...

çok az sarıldım sana yalan yok
bu içimde tek taşlı ukde,
yürüdüğün yolları biriktirdim sana
sedefi seversin diye
sedef taşına vurup beyinleri patlayan insanları
biriktirdim sana
yaz o kadar sıcaktı ki,terleriz diye
birbirimizi öldüremedik

birden sustun sen
aklımı kaybetmemek için bir şey tutmak gerekti
annemin beni öldürmemesi için babamı zor tuttum
seni harbiden seviyordum
kasıklarından cumartesiydi...