....




kaç kez ağladım şiirlerimde seni hasretin narıyla anarken
kaç kez göğ(s)üm parçalandı yetmiş katmanından
kaç kez duayla yüceldi ruhumun sevgi kanatları ellerinden öperken
kaç kez yetmiş milyon parçaya bölündü bedenim
unuttum
ve benliğimi uykusuz gecelerde samanyolunu seyrederek
uyuttum




bahar göz kırptı ya martıların özlediğim o eşsiz çığlıklarıyla
ohh be çiçeklenecek yine erik dalları
kiraz toplayacağım göl kenarından gülüş ekerek gamzelerime
dudaklarımın kıyısından şımarık çocuklar gibi sırıtacak kirazın asil kırmızılığı
papatyalardan taç yapıp takacağım güneşe ve babama aşık saçlarıma
kederlerimi suya akıtacağım gözpınarlarımdan oluk oluk
sudaki ördekler bile hüznümden bi güzel öpecek
iyileşecek biraz hıçkıran sızılarım
biliyorum




valla baba söz vermiştin her yaz geleceğim diye
ben bahçemdeki rengarenk güllerim, küpelilerim, ortancalarımla
seni bekliyor olacağım çardak altına kurduğum masamızda
üzerinde en sevdiğin kek ve çayın olacak
birkaç da çilek kokulu mum
ve hatta bahçemi hep onurlandıran kuşlar da senfoni vermek üzere davetliler
hadi gel artık baba
gel....









nagihan