18
Yorum
43
Beğeni
0,0
Puan
1532
Okunma

“Soğuk diye yazılır bahar diye okunur
Martın asabiyeti yalnız bana dokunur”
Zemherinin koynunda uyansa toprak ana
Vakitsiz fırtınadan baharı koruyorum
Bir vaveyla yükselip an düşse coğrafyana
Bense gönül çölünde sanrılar kuruyorum
Hasreti yurt edindim orada duruyorum
Güneşin hükmü biter kirpiğinin neminde
Gün günü devralırken bulutların deminde
Doğduğum günden beri aşkın cehenneminde
Gördüğüm zebaniyi hayıra yoruyorum
Hasreti yurt edindim orada duruyorum.
Beşerin çığlığından kâinat uyansa da
Cemrelerim kaybolup iklimlerim yansa da
Zaman eskitiyorum kader yaşam sansa da
Öfkeyi yana koydum isyanı sürüyorum
Hasreti yurt edindim orada duruyorum
Kazma kürek misali neleri yakmadım ki
Kaç kapıyı kapatıp kaçından bakmadım ki
Mutluluğu işleyip ömrüme takmadım ki
Her bahar saçlarımda hüznümü örüyorum
Hasreti yurt edindim orada duruyorum
Ayşe Kadıoğlu Yıldız