Gönül sancağımı gerip göğsüme,
Seher vakti yokuşlara vurdum ben!
Gece günahıyla geldi üstüme,
Zafer saatimi artık kurdum, ben.
Harlanınca sevda, demir eritir,
Ya, gel kollarıma, ya aşkı bitir!



Çöz artık, yormakta beni, bukağım,
Tarumar eyledim eski otağım,
Patlamaya hazır bir yanardağım !
Doğ da küllerimden düş sinem üste,
Daraldım, bu dünya denen kafeste.


Son kez iki yana devir saçını,
Varsa, yık üstüme eski suçunu,
Bilmesen de olur işin içini;
Sevinç göz yaşınla yıka gönlümü,
Ben ipotek ettim sana ömrümü.


Dikelim şuraya gönül gülünü,
Yalnız yağmur sularıyla yıkansın.
Gerelim güneşin kızıl tülünü,
Gözlerin, gözümü içip de, kansın.
Yakana kırmızı güller takta gel,
Dönüşü yok, gemileri yak da, gel...


Biz kaldıkça, aşkta kalacak baki,
Uslanmaz, bu gönlüm, sana tiryaki,
Her şey son deminde, doldur be saki !
Asla , dönmem geri, aç kucağını,
Yaşayacak sevdam altın çağını...




Hayrettin YAZICI


(Eski defterden...)