Allak bullakken beyin, başın ince zarında
Binlerce soru vardı, aklının kenarında
İçinden çıkılmayan, etkilerken yarında
Müdehale boşaydı, dağlanırken harında
Yaşanmışlardan kalan, ibretin nazarında
Cebelleşip dururken, canının pazarında
Sorulara yanıttı, gölgede saklanırken



Düşünceler bir olup, göz önüne serildi
Uydurup düzenine, kalben karar verildi
Bu nasıl adaletti, bozuldu yüzbin kere
Boynunu büktürerek, düşürdü yerden yere
Bağrıma saplanan ok, deştirdi çukur gibi
Dayanılmazdı sancı, görünmüyordu dibi
Elindeki kanıttı, gölgede saklanırken



Yıllar acımasızken, yanlışlara yol açtı
Canımdan kıymeliler, yalnız bırakıp kaçtı
Keşkelerin ardında, sade pişmanlık kaldı
Talihsizdi şu bahtım, kalbi hüsrana saldı
Geri dönüşü yoktu, dönüp de hesap sorsan
Kimim umurunda ki, kalan ömrünü yorsan
Yüz gülmeyen banıttı, gölgede saklanırken



Konuşmak istedikçe, sessizliğe boğuldu
Acı ve kederlerin, hamuruyla yoğruldu
Feryadı figanını, dağa taşa savurdu
Cehennem ateşleri, yüreğini kavurdu
Kime güvendi ise, en son darbeyi vurdu
Yorgun düşen vücudu, huzur hayali kurdu
Artık diller samıttı, gölgede saklanırken



Nesrin Önem
07. 03. 2017
Tekirdağ