2
Yorum
5
Beğeni
4,8
Puan
1034
Okunma
İnce belli
hüzünler geçiyor önüm sıra
Ismarlama bir aşkın son dokunuşlarını yakıyorum içli bir sigarada
Yorgun bir kadınım artık
Ve solgun bir yüz taşıyorum avuçlarımda
Kimi zamanlarda
Hırçın dalgaların kucağında uykuya dalıyorum
Kimi zamanda
Uyanıyorum başka bir sabahına
Üsküdarın...
Bütün bir ömrüm kaş çatıyor artık
Mor dudaklı palyoçolara
Esmer saçlı çingenelere
Kamburu çıkmış eskicilere
Söyleyin onlara
satmasınlar üç beş kuçuruşa şiirlerimi
Hem bu mısralar benim değil ki
Yüzümdeki çizgiler bile
o’nun eseri
Hatta bu yalnızlık da benim değil
Eski bir şairden ödünç kalmıştı bana
O’da gidince
Adım değişti
Örselenmiş bir dizede kaldım öylece
Kırık
Dökük
Ve paramparça....
Özge Özgen
5.0
80% (4)
4.0
20% (1)
Cevap Yaz
